Na aanleiding van de biogas lezing van Durk Durksz heeft de WOT een biovergister gebouwd. De biogasinstallatie is gebaseerd op een zelfbouw uitvoering met 3 kunststof vloeistofvaten, zoals kan worden gezien op de afbeelding hier naast.

In het hoofdvat bevindt zich het substraat van mest en etensresten, hierin vind de anaerobe vergisting plaats waardoor er o.a. methaangas ontstaat. De andere 2 vaten vormen de opslag tank voor het gas. Hierbij drijft het ene vat in het andere gevuld met water, waardoor het volume gas kan variëren zonder een significante druk verandering en zonder dat het gas kan ontsnappen.

Het opslagvat bevat tot 120 liter biogas. Op dit moment ligt de productie op 150 +-50 liter/week. Dit weten we omdat er een Arduino met wifi op de biovergister is geplaatst die de temperatuur van het substraat en de hoogte van het opslag vat naar de server stuurt. Dit kan live worden gevolgd in deze grafiek.

Afgelopen weekend hebben studenten van de VU Amsterdam en de Université Avignon samen met de leden van de studentenvereniging WOT gewerkt aan een geofysisch meetsysteem.

Het systeem maakt gebruik van de Vertical Electrical Sounding (VES) methode, waarbij een stroom door de grond gestuurd wordt om een weerstand te bepalen. Er worden vier grondpennen gebruikt. Op de buitenste twee wordt een spanning gezet waardoor er tussen deze twee punten een stroom gaat lopen. Op twee grondpennen hier tussen wordt de spanning gemeten. Aan de hand van de gemeten stroom en spanning wordt een schijnbare weerstand berekend. Bij de meting worden de buitenste pennen steeds verder uit elkaar gezet. De stroom gaat daardoor door steeds diepere grondlagen. Omdat verschillende bodemsoorten zoals zand, klei of graniet verschillende weerstandswaarden hebben, kun je uit de gemeten weerstand de bodemlagen afleiden.

Er is een systeem ontwikkeld door de Nederlandse stichting Practica in opdracht van UNICEF. Dit systeem is gebaseerd op een systeem ontwikkeld door J. Clark et al. [1]. De bedoeling is om de VES meting toegankelijk te maken voor lokale manual drilling bedrijfjes.

Bij manual drilling wordt met handkracht een waterput geboord, wat ongeveer vijf keer goedkoper is dan de gebruikelijke gemotoriseerde boormethoden. Antoine Hitsch van de Université Avignon, net terug uit Mauritanië: “Het probleem is dat boorteams ongeveer bij één op de twee putten op de rotsbodem stuiten, zodat ze het ergens anders opnieuw moeten proberen. Het zou veel schelen als ze de bodem kunnen doormeten vóórdat ze gaan boren.”

Berry van den Pol, boorexpert van stichting Practica: “Dat doormeten kun je doen met de VES methode, die al sinds de jaren zestig bekend is. Tot nu toe was VES apparatuur duur en ingewikkeld, zodat het niet bruikbaar was voor kleine boorbedrijfjes. Maar je hebt tegenwoordig goedkope smartphones, en daarom kwamen we op het idee om een app te ontwikkelen om de metingen te registreren en de bodemanalyse mee te doen”. De door Linda Porsius ontwikkelde app is Bedrock gedoopt. Hij maakt gebruik van een wiskundig model dat door UT-alumnus en WOT-lid Mark Westra opgesteld is aan de hand van de Schlumberger VES methode. “Linda: “Het is telkens weer goed om te zien dat mensen echt terugvallen op wat de app laat zien, en zo tot betere meetresultaten kunnen komen”.

Dido van Oosten, student aan de VU Amsterdam: “De app werkte in Mali al prima, maar we hadden problemen met het elektronische gedeelte. Je had daar veel klei, wat een lage weerstand heeft, en daar kon het systeem niet tegen. De nieuwe versie die de studenten van de WOT hebben gemaakt werkt veel beter. ”

WOT-lid Freddy Alferink heeft het ontwerp voor het verbeterde systeem gemaakt. “Bij de WOT is veel kennis aanwezig op het gebied van elektrotechniek. We hebben een simpel en robuust ontwerp gemaakt voor een vermogensbron, die met de 12 volt van een autoaccu een spanning tot 600V maakt. Dit weekend hebben we op de campus van de UT en op het Luttezand metingen gedaan. Het was een zeer geslaagd weekendproject.”

WOT-lid Menno-Jan Rietema, die op 15 juni afstudeert aan de UT, is van plan de nieuwe versie te gaan testen in Kenia.

[1] J. Clark and R. Page, “Inexpensive Geophysical Instruments Supporting Groundwater Exploration in Developing Nations,” Journal of Water Resource and Protection, Vol. 3 No. 10, 2011, pp. 768-780. doi: 10.4236/jwarp.2011.310087.

Bezoek van de Mayumbu stichting,

Op 7 mei 2015 waren Luuk en Nambeke van de Mayumbu stichring op bezoek op ons WOT-terrein. Zij waren zeer geinterresseerd in de verschillende technische oplossingen voor ontwikkelingslanden die wij op ons demonstratie terrein hebben staan. met name boortechnieken voor het boren van putten en het maken van een waterpomp voor op de put. In Congo, waar de Mayumbu stichting actief is watervoorziening in kleine dorpen nog altijd een groot probleem.
Hedzer Durksz en Menno-Jan Rietema hebben Beide heren alle boor methodes en pomp-systemen uitgebreid laten zien. De Mayumbu stichting heeft veel inzicht gekregen over verschillende oplossingen die geschikt kunnen zijn voor hun projecten.

Hedzer

Kort over de Mayumbu stichting,
De Stichting Mayumbu is opgericht vanuit de dringende behoefte om hulp te willen bieden aan jongeren in de Democratische Republiek Kongo aan een kant en aan de andere kant, het vergemakkelijken van de integratie aan Congolezen die hier in Nederland leven.
Door het organiseren en meedoen aan evenementen waarbij de in Nederland levende Congolezen en Nederlanders elkaar kunnen ontmoeten, brengt de Stichting Mayumbu bovendien haar steentje bij, aan de integratie van Congolezen in de Nederlandse samenleving.
http://stichtingmayumbu.jouwweb.nl/

Lezing Over Biogas

Op 25 Februari 2015 was dhr. Durk Durksz te gast bij de WOT. Dhr. Durksz, deskundige en onderzoeker op het gebied van mestvergistingsinstallaties en grasland bij de Universiteit Wageningen, vertelde hoe het vergistingsproces in zijn werk gaat. Eerst liet hij zien hoe de vergistingsinstallatie, die op de onderzoekslocatie in Lelystad staat, er uit ziet en bediend wordt {plaatje van vergister}. Bij het vergisten zijn diverse parameters van belang, bijvoorbeeld dat bij 38 graden Celcius het proces stabiel en productief is. Ook moet de tank goed luchtdicht zijn, dit omdat de gasproductie door anaerobe bacterieën gedaan wordt. Ook wil je natuurlijk niet dat het geproduceerde biogas verloren gaat.

Er werden ook een aantal filmpjes getoond van kleine vergistingsinstalaties die in ontwikkelingslanden worden gebruikt. Dit gas wordt gebruikt om op te koken en de installaties waren door de mensen zelf gebouwd met basismaterialen.
De lezing en de filmpjes waren een inspiratiebron voor een project binnen de WOT: er is besloten om ook zo’n instalatie bij de WOT te bouwen, zodat we kunnen koken op onze voedselresten èn kunnen uitzoeken hoe deze opstellingen verbeterd kunnen worden. De biovergister word aangesloten op sensoren, om de temperatuur van het procesvat uit te kunnen lezen en de hoogte van het opslagvat te kunnen monitoren.

Het resultaat is te bewonderen in de Kiwanda op ons WOT-terrein. We willen Durk Durksz bedanken voor zijn inspirerende lezing.

Hedzer

De T-weekcommissie is al een aantal maanden bezig met de organisatie van de 38e T-week. Zoals elk jaar hopen we dit jaar van 28 juni tot 4 juli weer dertig (toekomstig) ontwikkelingswerkers te trainen in basis technische vaardigheden. Een technische achtergrond is geen vereiste. Tijdens deze zeer leerzame week leer je allerlei vaardigheden die van pas komen als je op jezelf bent aangewezen, zoals een lekke autoband vervangen of een waterleiding repareren. De T-week is het grootste evenement van de WOT en is altijd een groot succes voor zowel cursisten als onze vrijwilligers.

We hebben ons tot doel gesteld naast het gebruikelijk hoge aantal tropenartsen in de cursistengroep ook andere doelgroepen te bereiken. Graag zien we bestuursleden en vrijwilligers van particuliere initiatieven, of studenten die voor langere tijd projecten in ontwikkelingslanden bezoeken. Onze commissie bestaat uit creatieve en enthousiaste WOT-leden die ons helpen ons te profileren op diverse websites, fora en in tijdschriften.

Ga naar onze website www.t-week.nl om meer te lezen over de T-week, kennis te maken met de commissie en je in te schrijven als cursist.

T-weekcommissie 2015
Marleen, Jascha, Thom, Ralph, Victor, Jeroen, Lars en Janke

Op 15 november 2014 zijn drie teams aan de slag gegaan met het bouwen van een pomp, die in staat moest zijn om water tien meter hoog te kunnen pompen. Voor deze opdracht mochten de teams gebruik maken van ruitenwissermotoren en andere kleine motoren, aangedreven door autoaccu’s die de dag van tevoren vakkundig uit een aantal afgedankte auto’s waren gesloopt. Voor de eerste plaats was er een prachtige trofee te winnen, de eerste Scrapheap Challenge WOT-trofee in de geschiedenis van de vereniging.

De dag begon om tien uur ’s ochtends en het plan was om om vier uur eindigen. De jury zou dan bepalen welke pomp de winnaar was, aan de hand van een lijst met beoordelingscriteria. Natuurlijk was er voor het behalen van de opdracht het meeste punten te verdienen, maar er werd verder nog gekeken naar onder andere originaliteit, gebruik van tape (hoe minder hoe beter) en de vormgeving/compactheid van de pomp. Er werden knikkerpompen, een zuigerpomp en een slangenpomp gebouwd: de jury was te spreken over het brede scala aan oplossingen waar door de teams aan werd gewerkt. Een van de teams was keurig op tijd klaar, maar op verzoek van de andere twee teams werd de beoordeling een uur uitgesteld.

In het schemerdonker mochten de pompen gaan proberen om water via een tuinslang tien meter omhoog te pompen. Twee van de pompen verzuimden om het water weer op tien meter hoogte uit de tuinslang te krijgen, maar de zuigerpomp kreeg het wel voor elkaar. De knikkerpompen behaalden niet de benodigde druk om het water hoog te pompen en bij de slangenpomp leek het te gaan lukken, maar helaas knapte er een slangetje vlak voordat er water uit de kwam en viel de druk weg.

Na het overleg van de jury kreeg het team van de zuigerpomp te horen dat ze gewonnen hadden, ook al scheelde het maar weinig met de andere twee teams. Zij mochten de trofee in ontvangst nemen en daarmee werd de creatieve en gezellige challenge afgerond en was het tijd voor een hap eten en een borreltje.

Op woensdag 10 december was het weer tijd voor een lezing bij de WOT. Hiervoor hadden we Alfred Atta uitgenodigd, een ghanese nederlander die al lang in Nederland woont maar zeer actief betrokken is bij activiteiten in zijn thuisland Ghana. De zaal zat vol want de opkomst was zo hoog dat er bijna te weinig koffie was. Na wat geprust met de beamer, eentje die altijd een aan plafond gehangen had en het beeld dus ondersteboven weergaf, begon Alfred zijn verhaal met de laptop ondersteboven op tafel.
Het was een inspirerend verhaal over zijn komst naar Nederland, hoe hij in ons land een bestaan heeft weten op te bouwen en hoe hij vanuit hier samen met een netwerk van Ghanezen in Twente projecten realiseert in Ghana en studenten begeleid die in Ghana stage willen lopen.
Deze keer dus niet een puur technisch verhaal, maar een verhaal over alles daaromheen. Hoe een diaspora van ghanezen vanuit de hele wereld hun thuisland helpt opbouwen, altijd met de intentie om uiteindelijk weer terug te keren. Hoe cultuurverschillen tot communicatieproblemen kunnen leiden en dat wat wij corruptie noemen, eigenlijk als een onschuldiger ‘voor wat hoort wat’ mentaliteit gezien kan worden.
Na afloop was er genoeg stof om over door te praten en de borrel is daarom nog tot diep in de nacht voortgezet.