Op woensdagavond 13 november heeft de WOT een Arduino cursus georganiseerd. De Arduino is een open source printplaatje met een microcontroller en extra hardware, zodat die eenvoudig te programmeren is via de computer. Het is bij uitstek geschikt om eigen projecten aan te sturen en interactief te maken. Zo’n tien enthousiaste deelnemers kwamen op deze cursus af.

De avond begon met een korte introductie van Anton over de werking van microcontrollers en de overige componenten op het board. Na een korte uitleg over de programmeertaal, die erg op C lijkt, werden de deelnemers aan het werk gezet met een handleiding. Na het doorlopen van de handleiding was er de mogelijkheid om met de aanwezige componenten bij de WOT elektromotors aan te sturen, microfoontjes en lichtsensors uit te lezen en interactieve displays te programmeren.

De cursus was een groot succes, en zal in de toekomst zeker nogmaals georganiseerd worden.

Woensdagavond 18 september werd bij de WOT een lezing gegeven door Suleiman Mwakojo uit Kenia. Suleiman komt uit Mzambweni, aan de kust van Kenia, waar hij betrokken is bij de Nederlandse organisatie East African Care (www.eastafricancare.org ), een particulier initiatief dat sinds 2004 actief is in Kenia en zich vooral richt op water en sanitatievoorzieningen in deze kustregio. Suleiman coördineert ter plaatse de kleinschalige projecten, zoals waterputten, floflo borehole en latrines, maar ook mangoboten, koeien en geiten.
Suleiman was in 2007 in Nederland en leerde toen bij de WOT de basis van de touwpomp, waarna hij deze techniek veelvuldig heeft toegepast in zijn eigen land.

Het was voor de WOT zeer interessant om eens de echte verhalen uit de praktijk te horen in plaats van vooral op afstand met de technieken bezig te zijn. Een zeer nuttige, maar ook inspirerende avond was het gevolg. Temeer omdat Suleiman een boeiend spreker bleek te zijn die met veel passie over zijn werk kon vertellen.

In 2013 is de WOT uitgenodigd om deel te nemen aan het GogBot festival van 5-8 september. Het is een jaarlijks festival in Enschede waar kunst en techniek elkaar ontmoeten. Het thema was dit jaar EROTEC – teledildonics: sex + technology.
Hoewel de WOT niet direct een link heeft met alle onderdelen van het thema was de zandprinter, die tijdens een stage van een Universiteit Twente student bij de WOT gebouwd is, sexy genoeg om gedemonstreerd te worden. Voordat de demonstratie op GogBot door kon gaan, is nog snel een houder gelast om houten plankjes in te klemmen. Na een aantal testen bij de WOT is het apparaat met vereende krachten in de aanhanger getild, opweg naar zijn eerste demonstratie.

Met behulp van de enorme, zichzelf op de zon richtende lens werden CAD figuren met behulp van de XY tafel in de houten planken gebrand.

Zeker op de momenten dat de zon scheen trokken het felle licht, de rook en de autonome werking van het apparaat veel bekijks bij bezoekers van het festival. Omdat het lichte hout naar zwart verkleurde tijdens het inbranden, en het daardoor plotseling veel meer energie absorbeerde, was het gecontroleerd inbranden van een afbeelding een hele uitdaging. De eerste plankjes vlogen dan ook al snel in brand, hetgeen de resolutie van de afbeelding niet ten goede kwam. Het plankje bedekken met nat zand bleek een oplossing die redelijk werkte.

Op momenten zonder zon werd een snelle constructie met viltstiften opgehangen, zodat alsnog afbeeldingen geprint konden worden. Om het nuttige met het aangename te combineren, zijn er testen uitgevoerd om de maximale printsnelheid te achterhalen. Boven deze snelheid begonnen de stappenmotoren stappen over te slaan. Dit leverde zeer creatieve plaatjes op.

Ook dit jaar is de WOT tijdens de introductie van Werktuigbouwkunde actief geweest. Dit was het derde jaar dat de WOT hier actief bij betrokken was in samenwerking met Newton, de studievereniging van WB.
Zo’n honderd frisse studenten gingen twee dagen lang op het terrein van de WOT aan het klussen om een bierplank, een katapult en een vlot te bouwen.

Vooral het katapulten bouwen leidde tot interessante bouwsels. De opdracht was om een appel zover mogelijk te schieten met de gebouwde aparaten. Het winnende concept werkte door een enorme houten trommel met schoepen op toeren te brengen met fietstrappers. Met een mechaniekje kon van een veilige afstand een appel op de schoepen gedropt worden, waardoor deze een enorme impuls kreeg van de schoepen. Een opmerkelijk creatief (en goed werkend) detail was het gebruik van chocopasta om de houten trommel te smeren op de as (een oude paal van een verkeersbord).

Het vlotten bouwen op de tweede dag was ook zeer vermakend. Vooral voor de mensen die er niet op hoefden te zitten aan het eind van de dag. Het doel was om met het eigen team een afstand van ongeveer 20 meter af te leggen in een van de vijvers op het universiteitsterrein. De meeste bouwwerken haalden de beoogde afstand niet met de deelnemers boven de waterspiegel. De enkelingen die het wel haalden vielen in zodanige ongenade bij hun jaargenoten dat het merendeel alsnog een nat pak kreeg.

Als bedankje werden de commissieleden van Newton collectief in het vijverwater gegooid, wat tegen die tijd een stinkende zwarte poel was van blubber en half verteerde plantenresten. De natte commissieleden bedankten de WOT op hun beurt weer door de organisator bij de WOT, Menno-Jan, in het ‘water’ te jonassen. Gelukkig werkt de zonnedouche bij de WOT goed.

Afgelopen weekend is er een T-weekend georganiseerd: de kleine versie van de T-week op het eigen WOT-terrein. De cursisten bestonden met name uit DIO-ers (van de stichting Diergeneeskunde in Ontwikkelingssamenwerking) uit Utrecht en een klein aantal andere geïnteresseerden. Een deel van hen gaat binnenkort diergeneeskundige projecten begeleiden in Malawi en Kenia en wilde zich daar op technisch gebied natuurlijk ook kunnen redden.

Vrijdagavond begon het weekend met het opzetten van tentjes en een smakelijke maaltijd. Daarna heeft Freddy de cursisten bijgespijkerd op het gebied van serie- en parallelle schakelingen, multimeters en weerstanden.

De zaterdagochtend werd besteed aan het slaan van een put en installeren van een knikkerpomp. Daarna werd de groep in tweeën gesplitst: de ene helft leerde de fijne kneepjes van het metselen en bouwde een muurtje, de andere helft werd door twee experts ingelicht over autotechniek. Aan de hand van een opengewerkte motor, die voor de gelegenheid geleend was van de Universiteit Twente, werd de werking van een verbrandingsmotor uitgelegd. Daarna werd de speciaal voor dit weekend aangeschafte sloopauto onder handen genomen: aanduwen, band verwisselen, belangrijkste punten om te checken in Afrika, et cetera. De avond werd besteed met kaarten, kampvuur en het verkennen van nachtelijk Enschede.

De zondag werden de groepen gewisseld en vond er ook een workshop metaalbewerken plaats. Onder leiding van de ervaringsdeskundigen werden mooie lasjes gelegd en kubusjes gemaakt. Na een gezellige BBQ was het mooie en leerzame T-weekend helaas alweer ten einde en vertrok iedereen huiswaarts.

Voor een sfeerimpressie, zie de bijgevoegde foto’s.

Afgelopen weekend heeft een aantal WOTleden een workshop gevolgd om een 3d printer te bouwen. Deze workshop werd georganiseerd door de Hackerspace in Enschede, Tkkrlab. Zo’n tien deelnemers deden mee en gingen na twee dagen hard werken naar huis met een (grotendeels) voltooide 3d printer.
Het model waar de WOT nu over beschikt is een RepRap Prusa i3. De printer heeft een bereik van ongeveer 200 x 200 x 170 mm, een enkele extruder met 0.5 mm opening en een heated print platform. Dat laatste voorkomt kromtrekken bij het printen van bepaalde plasticsoorten. De printer kan gebruikt worden om ABS en PLA te printen. Vanaf nu kan er geëxperimenteerd worden met het uitprinten van je eigen CAD modellen!

Er zijn al leuke modellen uitgeprint met de standaard meegeleverde nozzle met een opening van 0.5mm, en momenteel wordt er gebouwd aan een nozzle van 0.35 mm voor nog hogere resolutie.

Sinds gister is de werkplaats van de WOT uitgebreid met een nieuwe draai en freesbank. De werkplaats van de faculteit Construerende Technische Wetenschappen (CTW) van de Universiteit Twente had enige tijd geleden nieuwe machines aangeschaft, en twee (voor hun) oude machines werden geschonken aan de studievereniging Newton van Werktuigbouwkunde en de WOT.
De oude draaibank van de WOT is verkocht, en twee weken terug zijn de nieuwe geplaatst. Dit was nog een heel karwei, vooral omdat de oude draaibank direct op de grond geplaatst was. Deze moest dus eerst opgehoogd worden naar zo’n 10 cm. Daarna kon deze op twee palletwagens naar de deuropening gereden worden, waar een shoveltje de machine op kon pakken en in de aanhanger van de nieuwe eigenaar kon zetten.
Nadat de nieuwe machines in omgekeerde volgorde geplaatst waren, was er een teleurstellende ontdekking. De krachtstroomleiding, die aangelegd was voor de oude draaibank, bevatte geen nuldraad. En natuurlijk hadden de nieuwe machines deze wel nodig. Gisteren is er een nieuwe stroomgroep bij aangelegd in de werkplaats, en de machines lopen als zonnetjes.
Binnenkort hopen we een leuke introductiecursus aan te kunnen bieden voor beide machines, zodat alle leden kunnen leren hoe je hiervan gebruik kunt maken in je ontwerpen. Verder zijn er afspraken gemaakt met Newton zodat ook zij de machines kunnen gebruiken.

Iedereen die meegeholpen heeft aan de verhuizing bedankt! Met name het Facilitair Bedrijf van de universiteit voor het shoveltje en de Thermische Werktuigbouwgroep voor de extra palletwagen. Maar natuurlijk bovenal dank aan de werkplaats van CTW voor deze prachtige aanwinst!

In het weekend van 26 t/m 28 april organiseerde de WOT een zeer interessante cursus over kleinschalige windenergie. Als spreker was Adriaan Kragten uitgenodigd, een ontwerper met zo’n 40 jaar ervaring in het designen en bouwen van windmolens.
Tien enthousiaste deelnemers volgden een aantal dagdelen college over de basis van windenergie, rotorontwerp en matching van generator en rotor.
Na de theorie was er voor elke deelnemer een zelfbouwpakket om een kleine windmolen te bouwen. De generator in het ontwerp was een naafdynamo van een fiets. Er was gekozen voor lichte aluminium wieken, die zelf gewelfd en getordeerd werden met behulp van buiggereedschappen. De juiste instelhoeken waren eerder in de colleges behandeld voor dit specifieke ontwerp.
Voordat de (voor velen hun eerste zelfgebouwde) windmolen af was, waren er veel uitdagingen te overwinnen. Technische tekeningen lezen was er een van. Ook het solderen van de RVS lagerpin aan de vaanbuis van de windmolen bleek een lastig proces. Het moeilijkste hieraan was het beheersen van de temperatuur als er een gasvlam bijgehouden werd. Werd het materiaal te heet, dan verbrandde het vloeimiddel (S39) en werd de soldeerverbinding niet volledig. Uiteindelijk zat bij iedereen de lagerpin vast naar behoren.
Aan het einde van de cursus had iedereen een klein windmolentje gebouwd dat voldoende vermogen had om een autoaccu op te laden.

Al met al was het een leuk en leerzaam weekend, en zijn er tien enthousiaste windmolenbouwers ontstaan die binnenkort het molentje aan hun muur, schutting of dakkapel gaan bevestigen.