Voor het drogen van gewassen wordt van oudsher vaak zonne-energie gebruik, vooral in de tropen. Veel eetbare produkten, maar ook handelsgewassen zoals cacao en koffiebonen, worden reeds decennia lang op droogrekken in de zon geplaatst. De zon verwarmt de producten en de lucht eromheen zodat het water eruit kan verdampen. Het in de buitenlucht in de zon drogen heeft echter ook nadelen. Zo kunnen er insecten en stof in het gedroogde eindproduct belanden, en kan het gewas verkleuren door het directe zonlicht.

Behalve het buiten drogen op droogrekken is het ook mogelijk om een speciale zonne-droger te bouwen. Zonne-drogers kunnen zowel rechtstreeks werken of indirect. Deze beide principes worden uitgelegd in de volgende figuren. Van de indirecte zonnedroger heeft de WOT een type op het terrein staan naar ontwerp van een publicatie uit het tijdschrift Home Power.

Literatuur

• sBouwbeschrijving zonnedroger. Bron: Home Power #57, February / March, 1997
• Artikel over verbetering vd zonnedroger. Bron: Home Power #57, February / March, 1997

Directe zonnedrogers zijn goedkoop te fabriceren en eenvoudig te bedienen, maar bieden nauwelijks controle over de temperatuur. Bovendien veranderen veel verse groenten en fruit van kleur als ze te lang blootgesteld worden aan direct zonlicht. Dit heeft nadelige gevolgen, omdat ten eerste veel vitaminen verloren gaan en ten tweede omdat de marktprijs van zo een slecht uitziend product omlaag gaat. Bij indirect drogen is een betere controle over de temperatuur mogelijk. Daarnaast wordt het produkt niet blootgesteld aan ultraviolette straling, waardoor het ook niet verkleurt door de zon.