Hij was al lang niet meer operationeel en begon steeds verder af te takelen: de zonnecollector gemaakt van bierflesjes, tuinslang en PVC. Er werd tijdens rondleidingen snel bij langsgelopen, dus daar moest wat aan gedaan worden. Niets was herbruikbaar van de oude collector en daarom is besloten om met de renovatie ook meteen de capaciteit te vergroten. In de opslag werden twee glasplaten gevonden van dezelfde breedte (85 cm) die tezamen een lengte van 210 cm hadden. Dat moest dus het nieuwe formaat worden. Bij de bouwmarkt bleek dat dit ideaal was, omdat 210 cm een standaard lengte voor planken bleek.
De bak werd opgebouwd uit houten platen, planken en panlatten verbonden met hoekijzers. Er is een dubbele bodem gemaakt met isolatieplaten ertussen. De gehele bak is in de grondverf gezet en afgemaakt met twee lagen schoolbordverf. De zwarte, matte kleur geeft het beste resultaat voor warmteopname.
Het volgende obstakel was het opslagsysteem. Gekozen was voor een volledig PVC systeem met zo veel en groot mogelijke buizen die verbonden werden met standaard koppelingen. De bak bleek 8 buizen van 80 mm aan te kunnen met 40 mm koppelstukken met een inhoud van ongeveer 65 liter. Dit is bijna twee keer de capaciteit van het oude systeem!
Inmiddels was het idee ontstaan om de bak volledig af te sluiten, met aan de onderkant de mogelijkheid om een plank te verwijderen en het hele opslagsysteem er uit te schuiven. Zo hoeven de glasplaten nooit te worden verwijderd, wat het risico op breken vermindert. Ironisch genoeg is één van de glasplaten gesneuveld bij het op maat snijden (er was in het verleden een stuk afgebroken en dit moest weer recht afgesneden worden). Om de 40 mm buis te bevestigen aan de 16 mm tuinslang van de douche was een serie getrompte buizen nodig om tot de juiste diameter te komen. Tegelijkertijd mocht dit niet te ver uitsteken, anders was het niet meer mogelijk om het systeem uit de bak te kunnen schuiven. Dit had als gevolg dat de slang niet vastgezet kon worden met een slangenklem vanwege ruimtegebrek. Draad snijden op een stukje pvc buis leek even de oplossing te zijn, maar de verbinding bleek niet waterdicht gemaakt te kunnen worden. Uiteindelijk is een PP slangtule gebruikt die eigenlijk niet goed te verlijmen valt met PVC.
Al met al is de vernieuwde zonnedouche net voor de T-week in gereedheid gebracht, waar hij veelvuldig door de enthousiaste cursisten en vrijwilligers gebruikt is. Daarbij werd snel duidelijk dat de verbinding van de slangtule een beetje lekt en als het water goed warm is kan de tuinslang iets zachter worden en losschieten. Dit is dus nog een verbeterpuntje voor de toekomst. Gedurende de T-week is een thermometer in de bak geïnstalleerd, welke temperaturen aangaf van 40 tot 50 °C in het zonovergoten weer waar we in verkeerden. Met een beetje koud water bijgemengd kan dus heerlijk gedoucht worden!
Nadat de zonnecollector is vervangen staat nu ook de renovatie van het bijbehorende hokje op de agenda.